داشتن بینش اقتصادی نسبت به ساختارهای مالی یک کشور، از مالیات گرفته تا هزینه و حمایت‌های دولتی، به شما کمک می‌کند تا با حس تسلط و آرامش بیشتری، قدم به مرحله جدیدی از زندگی‌تان در کشور جدید بگذارید. در این مطلب نگاهی خواهیم انداخت به چند بخش کلیدی این ساختارها.
سیستم مالیاتی کانادا
می‌دانید که مالیات یکی از ابزارهای سیاست مالی دولت‌ها و نیز یکی از شاخص مهم اقتصاد کلان در جهان است. سیستم دریافت مالیات طبق سیاست‌های دولتی و قوانین وضع شده در کشورها که حمایت کننده سیاست‌های دولتی است، اعمال می‌شود. بنابراین کسب و کار و تجارت در هر کشور بدون آگاهی از سیستم‌ها و قوانین مالیاتی آن کشور، امکان‌پذیر نیست.
قوانین فدرال، استانی و شهری، به مسئولین دولتی کانادا اجازه می‌دهد تا از شهروندان و افراد مقیم کانادا مالیات بگیرد. مالیات به موارد مختلفی از جمله درآمد، ارزش افزوده سرمایه، کالا، خدمات، املاک و دارایی‌ها تعلق می‌گیرد. همچنین، شرکت‌ها و افرادی که در کانادا کار و زندگی می‌کنند یا از کانادا دیدن می‌کنند، باید مالیات غیرمستقیم، عوارض، تعرفه‌های گمرکی، مالیات انتقال ملک و دارایی هم بپردازند. در رابطه با مالیات بر درآمد، قوانین استانی و فدرال زیر وجود دارند:
1. قانون مالیات بر درآمد
2. مقررات اجرایی مالیات بر درآمد 1971
3. کنوانسیون مالیات بر درآمد؛ قانون اجرایی؛ پیمان‌نامه‌های مالیاتی بین‌المللی با دیگر کشورها در رابطه با قوانین مالیاتی
4. قوانین مالیاتی استانی و قوانین مرتبط
انواع مالیات در کانادا
الف) مالیات بر درآمد: مالیات بر درآمد شامل همه ساکنان کانادا می‌شود. این مالیات هم از طریق دولت فدرال و هم از طریق دولت استانی قابل اجرا و وصول است. تقریبا از تمامی درآمدها، مبلغی به‌عنوان مالیات بر درآمد کسر می‌شود.
ب) مالیات بر کالا و خدمات: در کانادا به تمام کالاها و خدمات مالیات تعلق می‌گیرد. این نوع مالیات را مالیات بر کالا و خدمات می‌نامند. مبلغ این مالیات 7 درصد قیمت کلی کالا یا خدمات است. در واقع اشخاص هنگام خرید کالا یا خدمات، 7 درصد بیش از قیمت اصلی پرداخت می‌نمایند. به مواردی نظیر مواد غذایی، خدمات و کالاهای پزشکی و کرایۀ وسایل نقلیۀ عمومی، مالیات کالا و خدمات تعلق نمی‌گیرد. همچنین خانوارهای کم درآمد نیز از بخشی و بعضا از پرداخت کل مالیات، معاف می‌شوند یا مبلغ مالیات پرداخت شده به آنان برگشت داده می‌شود.
ج) مالیات خدماتی استانی: نوع دیگری از مالیات در کانادا مختص به هر استان است ومالیات استانی نامیده می‌شود.
افراد و مالیات بر درآمد
همانطور که قبلا هم گفته شد، افراد مقیم کانادا به صورت سالانه طبق درآمد کلی خود از سراسر جهان مالیات بردرآمد می‌پردازند. اما طبق نظر دادگاه‌های کانادا، فرد هنگامی مقیم کانادا شمرده می‌شود که معمولا و به طور منظم در کانادا زندگی کند و در آن‌جا مستقر شود. عواملی که در تشخیص اقامت فرد در نظر گرفته می‌شوند، شامل اقامت همسر و فرزندان، دائمی بودن برنامه زندگی و وابستگی اجتماعی و اقتصادی به کاناداست.
افرادی که به کانادا مهاجرت می‌کنند، از روزی که به کانادا وارد یا از آن خارج می‌شوند، به‌عنوان مقیم بخشی از سال تلقی می‌شوند. به مقیمان بخشی از سال نیز فقط برای زمانی که در کانادا ساکن هستند به درآمدی که در هر جایی از جهان کسب می‌کنند مالیات تعلق می‌گیرد.
جمع‌آوری مالیات
مالیات املاک معمولاً از طرف شهرداری‌ها و مالیات بر درآمد شرکت‌ها و افراد از جانب دولتهای فدرال و استانی جمع‌آوری می‌شود. افراد مقیم کانادا و شرکت‌هایی که در کانادا فعالیت دارند، بر اساس درآمدی که از سراسر جهان کسب می‌کنند و افراد غیر مقیم فقط بر اساس درآمدی که از شرکت‌های کانادایی یا از طریق سرمایه‌گذاری در کانادا به دست می‌آورند، مالیات می‌پردازند. مالیات‌ها هم در سطح فدرال و هم در سطح استانی جمع‌آوری می‌شوند.مثلا در استان‌های آلبرتا و انتاریو، شرکت‌ها باید یک گزارش مالیات بر درآمد جداگانه‌ای در سطح استانی تنظیم کنند، و در کبک، هم اشخاص و هم شرکت‌ها باید گزارش مالیاتی تنظیم کنند و درسایراستان‌ها، مالیات بردرآمد درسطح فدرال جمع‌آوری می‌شود.
همه شرکت‌ها هم هر سال مالی، حتی اگر مشمول مالیات نباشند، موظفند گزارش مالیات بر درآمد تهیه کنند. این گزارش مالیات بر درآمد باید ظرف 6 ماهه دوم سال مالی ارائه شود. مالیات قابل پرداخت، معمولاً تا دو ماه پس از پایان سال مالی پرداخت می‌شود. شرکت‌ها این زمان را در طول اولین سال کار، انتخاب می‌کنند.لازم به ذکراست پس از تعیین زمان اتمام سال مالی، نمی‌توان آن را بدون تأیید مقامات دولتی تغییر داد.
کمک‌ها و اعتبارات دولتی
دولت فدرال و دولت استانی به منظور کمک به ساکنان کانادا ، در طول مدتی که قادر به کار کردن و تامین هزینه های زندگی نباشند، برنامه هایی را تدارک دیده اند. این شرایط ممکن است به دلایلی مانند از دست دادن شغل، بیماری یا آسیب دیدگی ، تولد یک نوزاد یا گرفتن یک فرزند خوانده ، مراقبت از یکی از بستگان که دچار بیماری جدی باشد، معلولیت یا سایر موقعیتهای خاص زندگی ایجاد شود.
اما لازم به ذکر است که، علاوه بر افراد مقیم عادی، طبق قانون، افراد غیر مقیمی که در طول یک سال به مدت 183 روز یا بیشتر در کانادا ساکن باشند، در طول آن سال مقیم کانادا محسوب می‌شوند و باید مالیات بر درآمد کشور را بپردازند.
این نرخ مالیات بر درآمد شخص، بسته به افزایش درآمد او افزایش و تغییر خواهد یافت. چنانچه افراد قادر به کار یا تامین مخارج خود و خانواده خود نباشند، می توانند برای برنامه هایی که در زیر اشاره شده، وبرای اخذ مساعدتهای مالی، تقاضانامه ارائه نمایند و مشمول اعتبارات و کمکهای مالی دولت شوند.
این اعتبارات در واقع شامل انواعی از اعتبارات مالیاتی است، که باعث کاهش مالیات پرداختی فرد می‌شود، و شامل موارد زیر است:
• اعتبار شخصی و وابسته به همسر و خانواده
• اعتبار مالیاتی هزینه‌های بهداشتی درمانی
• اعتبار مالیاتی هزینه تحصیلی
• اعتبار مالیاتی درآمدهای خارجی
• اعتبار مالیاتی سپرده های سرمایه‌گذاری
• اعتبارات مالیاتی کمکهای خیریه
• اعتبارات مالیاتی کمک به احزاب سیاسی استانی و فدرال
• اعتبارات مالیاتی استخدام در شرکت‌های خارجی کشور
• اعتبارات مالیاتی مستمری بازنشستگی افراد
• اعتبارات مالیاتی ناتوانی و معلولیت
• اعتبارات مالیاتی سود سهام
• مالیات غیرمستقیم
روند حمایت از برنامه استارتاپی در کشور کانادا
دولت کانادا پس از یک دوره آزمایشی، برنامه اخذ اقامت دائم کانادا از طریق برنامه استارت آپ را در سال 2018 دائمی کرد. این یعنی که کانادا مایل است تا حد ممکن تعداد زیادی از متقاضیان خلاق و کارآفرین را در طرح های تجاری بپذیرد تا به کانادا مهاجرت کنند و باعث بروز جریانی از نوآوری و خلاقیت در فضای کسب و کار کانادا شوند.
البته این نوع کسب و کارها نمی توانند مثلا از کسب و کارهای معمول مانند ایجاد یک رستوران یا یک شغل معمول در کشور، محسوب شوند و باید حتما یک عنصر و بخشی نو و تازه را در بر داشته باشد و در واقع خلاقیت و ابتکار در آنها وجود داشته باشد، که پیش از این وجود نداشته و یا چنانچه وجود هم داشته، اما با جریان این کسب و کار آن حرفه گسترش و بهبود پیدا کرده و روالی نو و تازه را در پیش خواهد گرفت.
در این راستا هر گونه طرح خلاقانه ای می تواند مورد بررسی وحمایت قرار بگیرد، بنابراین متقاضیان این طرح می توانند با کمک افراد متخصص و قابل ، طرح ها و ایده های خود را بسط و گسترش دهند تا به اندازه کافی تکمیل شود و در نهایت برنامه‌ای طبق آن تهیه و به مرحله اجرا برسانند، که مورد استقبال شرکت های تایید شده دولت کانادا قرار بگیرد.
بنابراین این برنامه مهاجرتی کانادا، برخلاف اکثر برنامه های مهاجرت و اقامت از طریق سرمایه گذاری، بر این روال نیست که تنها مبلغی را سرمایه گذاری کنیم و منتظر باشیم تا اقامت دریافت کنیم بلکه علاوه بر داشتن سرمایه، لازم است دارای یک طرح و برنامه کاری نو وتازه برای کسب و کاری خلاق بود.
