انواع شرکت در کانادا

انواع شرکت در کانادا

کانادا کشوری است بسیار متنوع، با اقتصاد قوی و فرهنگ کارآفرینی پر رونق و مکانی عالی برای تجارت است. شرکت‌های زیادی در کانادا فعالیت می‌کنند، از مشاغل کوچک گرفته تا شرکت‌های چند ملیتی بزرگ. دانستن در مورد شرکت‌های مختلف می‌تواند به جویندگان کار کمک کند تا فضای کسب و کار کانادا را بهتر درک کنند. در این مقاله سام راد به برخی از رایج‌ترین انواع شرکت‌ها در کانادا می‌پردازیم. همچنین در مقاله جداگانه‌ای پیرامون هزینه‌های ثبت شرکت در کانادا نیز به طور کامل صحبت کردیم که شما را دعوت به مطالعه آن نیز می‌کنیم.

دسته‌بندی شرکت‌ها در کانادا

شرکت‌های تجاری در کشور کانادا را می‌توان بر اساس ساختار قانونی و هدف تجاری آن‌ها به دسته‌های مختلفی تقسیم کرد. هر کدام از این انواع شرکت‌ها مزایا، معایب و الزامات قانونی خاص خود را دارند که باید قبل از تصمیم‌گیری در نظر گرفته شوند. در ادامه هر کدام از انواع شرکت‌ها در کانادا را توضیح داده و مزایا و معایب آنها را بررسی می‌کنیم.

شرکت سهامی‌خاص

شرکتی با مسئولیت محدود که به صورت جداگانه از صاحبان خود دارای شخصیت حقوقی است. در واقع شرکت سهامی‌ خاص (Private Corporation or Incorporated Company) یک شخصیت حقوقی جدا از سهامداران خود است، به این معنی که سهامداران در قبال بدهی‌های شرکت مسئولیتی ندارند.

سهامداران در این نوع شرکت تنها تا میزان سرمایه‌گذاری خود مسئول هستند. این نوع شرکت معمولا توسط تعداد کمی‌ سهامدار اداره می‌شود و سهام آن به صورت عمومی عرضه نمی‌گردد. شرکت سهامی ‌رایج‌ترین ساختار تجاری است و می‌تواند انتفاعی یا غیرانتفاعی باشد.

مزایای یک شرکت سهامی‌ خاص

• مسئولیت محدود: دارایی‌های سهامداران در صورت ورشکستگی یا سایر مشکلات مالی ایمن است.
• سهولت در افزایش سرمایه: شرکت‌ها می‌توانند سهام منتشر کنند و جمع آوری پول برای کسب و کار را آسان‌تر می‌کند.
• سازگاری: یک شرکت سهامی خاص می‌تواند به فعالیت خود ادامه دهد حتی اگر سهامداران اصلی سهام خود را بفروشند یا شرکت را ترک کنند.
• کارایی مالیاتی: چنین شرکتی می‌تواند از معافیت‌های مالیاتی استفاده کند که برای شرکت‌ها و شرکت‌های تضامنی در دسترس نیست.

معایب شرکت سهامی ‌خاص

• هزینه‌ها: هزینه‌های مرتبط با راه اندازی و اداره یک شرکت، مانند هزینه‌های ثبت نام و مالیات سالانه وجود دارد.
• بار اداری: شرکت‌ها نسبت به سایر ساختارهای تجاری تحت مقررات بیشتری قرار دارند که می‌تواند زمان‌بر و پیچیده باشد.

شرکت سهامی عام

شرکت‌های سهامی عام (Public Cooperation) از جمله شرکت‌هایی هستند که سهام آن‌ها در بازار سهام عرضه می‌شود و عموم می‌توانند در آن سهم داشته باشند. در واقع سهام این نوع شرکت‌ها در بازار سهام برای عموم قابل خرید و فروش است. بنابراین شرکت‌های سهامی‌عام دارای سهامداران زیادی به عنوان مالک شرکت هستند و بازار سهام به مردم اجازه می‌دهد تا سهام خود را معامله کنند.

آنها نسبت به سایر انواع شرکت‌ها تحت مقررات بیشتری قرار دارند و می‌توانند اطلاعات مالی را برای سهامداران خود افشا کنند. شرکت‌های سهامی عام معمولا مشاغل بزرگ و با سابقه‌ای هستند که در بازار سهام معامله می‌کنند.

مزایای شرکت سهامی‌عام

• افزایش اعتبار: گنجاندن یک شرکت در بازار سهام ممکن است به آن اعتبار بیشتری نزد مصرف کنندگان و فروشندگان بدهد.
• نقدینگی: فروش سهام یک شرکت سهامی‌عام بسیار راحت تر از سهام یک شرکت خصوصی است.

معایب شرکت سهامی‌عام

• نظارت بیشتر از سوی دولت: شرکت‌های سهامی عام بیش از سایر انواع شرکت‌ها تحت نظارت دولت قرار دارند.
• انطباق دقیق با استانداردهای حسابداری جهانی: شرکت‌های سهامی عام ممکن است از استانداردهای حسابداری بین المللی پیروی کنند که می‌تواند پرهزینه و زمان‌بر باشد.
• از دست دادن کنترل: بسیاری از سهامداران مالک شرکت‌های سهامی عام هستند. چنین مساله‌ای تصمیم گیری به نفع شرکت را برای مدیریت دشوار می‌کند.

شرکت با مسئولیت محدود

شرکت با مسئولیت محدود (Limited Liability Company – LLC) یک ساختار تجاری رسمی‌تر است که از سهامداران خود در برابر مسئولیت شخصی محافظت می‌کند. این نوع شرکت در برخی قوانین استانی کانادا تعریف شده و به اعضا اجازه می‌دهد از مزایای مالیاتی خاصی بهره‌مند شوند؛ ضمن آنکه مسئولیت آن‌ها محدود به سرمایه‌گذاری‌شان است.

مزایای شرکت با مسئولیت محدود

• مسئولیت محدود: دارایی‌های سهامداران در صورتی که شرکت نتواند بدهی‌های خود را پرداخت کند، امن است. این امر حس امنیت را برای سرمایه گذاران ایجاد می‌کند.
• کارایی مالیاتی: یک شرکت محدود می‌تواند از معافیت‌های مالیاتی استفاده کند. چنین امتیازی در اختیار شرکت‌های انفرادی و مشارکتی نیست.

معایب شرکت با مسئولیت محدود

• هزینه: هزینه‌های مربوط به راه اندازی و اداره یک شرکت محدود مانند هزینه‌های ثبت نام و مالیات سالانه ممکن است کمی بالا باشد.
• خط قرمزها: شرکت‌های محدود نسبت به سایر ساختارهای تجاری تحت مقررات بیشتری قرار دارند که می‌تواند زمان بر و پیچیده باشد.

تعاونی

شرکت‌های تعاونی (Co-operative) نوع شرکت یکی از انواع شرکت‌ها در کانادا است که توسط یک گروه از افراد برای رفع نیازهای مشترک تجاری، مصرفی یا تولیدی تشکیل می‌شود. شرکت‌های تعاونی می‌توانند به اعضا سهام دهند و سود تقسیم کنند. تعاونی‌ها می‌توانند انتفاعی یا غیرانتفاعی باشند. صاحبان مشاغل اغلب تعاونی‌ها را برای ارائه خدماتی مانند مسکن، بانک یا مراقبت‌های بهداشتی به اعضای خود راه اندازی می‌کنند. شرکت‌های تعاونی پایدار و دموکراتیک هستند و می‌توانند ابزار قدرتمندی برای توسعه جامعه باشند.

 مزایای تعاونی‌ها

• کنترل دموکراتیک: همه‌ی اعضا در نحوه اداره تعاونی نظر دارند این امر به اطمینان از عملکرد آن در بهترین جهت منافع اعضایش کمک می‌کند.
• توانمندسازی: تعاونی‌ها به اعضای خود احساس مالکیت و شنیده شدن می‌دهند که منجر به احساس قوی تر جامعه می‌شود.

معایب تعاونی‌ها

• فقدان مشوق‌ها: تعاونی‌ها ممکن است ساختارهای مشوقی مشابه کسب و کارهای سنتی نداشته باشند که منجر به فقدان نوآوری می‌شود.
• پیچیدگی: راه اندازی و اداره تعاونی‌ها می‌تواند پیچیده باشد و مستلزم سطح بالایی از مشارکت دموکراتیک اعضا است.

شرکت انحصاری یا انفرادی

مالکیت انحصاری (Sole Proprietorship) ساده‌ترین ساختار تجاری رایج در بین مشاغل کوچک است. این نوع شرکت توسط یک نفر اداره می‌شود. یک شرکت انفرادی یک شخص حقوقی مجزا نیست و مالک شخصا مسئول هرگونه بدهی یا دعوی علیه تجارت است. در واقع صاحب کسب و کار شخصا مسئول تمام بدهی‌ها و تعهدات است.

مزایای شرکت انفرادی

• سهولت راه اندازی: راه اندازی یک شرکت انفرادی آسان است و نیازی به مدارک یا ثبت نام خاصی ندارد.
• کنترل کامل: مالک چنین شرکتی کنترل کامل بر تجارت دارد و می‌تواند بدون مشورت با شخص دیگری تمام تصمیمات را بگیرد.
• هزینه کم: یک شرکت انحصاری (انفرادی) نسبتا ارزان است، زیرا هیچ هزینه اضافی در ارتباط با حفظ یک شخص حقوقی جداگانه وجود ندارد.
• مالیات بر نرخ مالیات شخصی: مالکان با نرخ‌های مالیاتی کمتری نسبت به سایر شرکت‌ها روبرو هستند. چرا‌که شرکت با نرخ مالک مالیات می‌گیرد که معمولاً کمتر از نرخ شرکتی است.

معایب یک شرکت انفرادی

• مسئولیت نامحدود: مالک شخصاً مسئول کلیه بدهی‌ها و دعاوی علیه تجارت است. این بدان معنی است که دارایی‌های آنها، مانند خانه یا پس‌انداز آنها، در صورتی که شرکت با دعوی قضایی مواجه شود یا نتواند بدهی‌های خود را پرداخت کند، در معرض خطر است.
• افزایش سرمایه: جمع آوری پول برای یک مالک انحصاری ممکن است دشوار باشد، زیرا نمی‌تواند سهام آن کسب و کار را بفروشد. آنها ممکن است وام بگیرند یا اشخاصی را به عنوان شرکای خود برای دریافت بودجه بیاورند.
• طول عمر محدود: طول عمر یک شرکت انفرادی اغلب محدود است، زیرا مالک می‌تواند تصمیم به توقف فعالیت بگیرد.

شراکت

شراکت‌ها (Partnership) مانند شرکت‌های انفرادی هستند اما شامل دو یا چند نفر می‌شوند. این نوع کسب‌وکار توسط دو یا چند شریک اداره می‌شود. شرکا کنترل کسب‌و‌کار را به اشتراک می‌گذارند و چه در سود و چه در زیان شریک هستند. قراردادهای مشارکت معمولاً تقسیم سود و زیان، اینکه چه کسی چه چیزی را مدیریت می‌کند و هر کسی مالک چند درصد از تجارت است را مشخص می‌کند تا ابهام و سردرگمی‌ وجود نداشته باشد.

این نوع شراکت خود به دو نوع زیر دسته بندی می‌شود:

• شریک‌های عمومی (General Partner): که در آن شرکا به طور مشترک و تک‌تک برای بدهی‌ها مسئول هستند. یعنی مسوولیت نامحدود دارند.
• شراکت‌های محدود (Limited Partner): که در آن یک یا چند شریک دارای مسئولیت محدود هستند. یعنی تنها تا میزان سرمایه‌گذاری خود مسئولیت دارند.

مزایای مشارکت

• مسئولیت مشترک: شرکا به طور مشترک مسئول کلیه بدهی‌ها از جمله بدهی‌های کسب و کار هستند که می‌تواند به کاهش ریسک شخصی برای هر شریک کمک کند.
• منابع مشترک: شرکا می‌توانند منابعی مانند منابع مالی، کارکنان و تجهیزات را به اشتراک بگذارند. این کار می‌تواند به کاهش هزینه‌ها و افزایش کارایی کمک کند.
• افزایش تخصص: شرکا می‌توانند مهارت‌ها و دانش منحصر به فرد خود را به کسب و کار بیاورند که می‌تواند به رشد شرکت کمک کند.

معایب مشارکت

• احتمال درگیری: شرکا ممکن است همیشه در مورد نحوه اداره کسب و کار به توافق نرسند که منجر به درگیری شود.
• عدم اطمینان: شراکت‌ها می‌توانند منحل شوند، این مساله می‌تواند برای آینده کسب و کار حس ناامنی و عدم اطمینان ایجاد کند.
• دشواری پیدا کردن شریک: یافتن شرکای سازگار و قابل اعتماد می‌تواند دشوار باشد.‍‌

شرکت‌های دولتی

شرکت‌های دولتی (Crown corporations)، سازمان‌هایی هستند که دولت کانادا مالک آن است. آنها معمولاً صنایعی مانند حمل‌و‌نقل، بانکداری و انرژی را شامل می‌شوند. شرکت‌های دولتی نسبت به شرکت‌های خصوصی تحت مقررات کمتری قرار دارند، اما معمولا در راستای منافع عمومی‌ فعالیت می‌کنند. این شرکت‌ها می‌توانند طیف گسترده ای از خدمات را ارائه دهند و ارائه دهندگان قابل اعتماد، کارآمد و کم هزینه هستند.‌

مزایای شرکت دولتی

• مقررات کمتر: شرکت‌های دولتی نسبت به شرکت‌های خصوصی مشمول مقررات کمتری هستند، که کار آنها را آسان‌تر می‌کند.
• دسترسی به بودجه دولتی: اینگونه شرکت‌ها اغلب به بودجه دولتی دسترسی دارند، که می‌تواند به آنها کمک کند تا تجارت خود را توسعه دهند.
• مزایای مالیاتی: شرکت‌های دولتی ممکن است واجد شرایط مزایای مالیاتی باشند. این مزیت برای انواع دیگر مشاغل در دسترس نیست.

معایب یک شرکت دولتی

• دخالت دولت: دولت ممکن است در عملیات چنین شرکتی مداخله کند و توانایی آن را برای تصمیم گیری به نفع سهامدارانش محدود کند.
• فقدان انعطاف پذیری: شرکت‌های دولتی ممکن است در جهت منافع عمومی‌ فعالیت کنند. این مساله ممکن است توانایی آنها برای دنبال کردن سود خود را محدود کند.

کلام آخر

کانادا کشوری پهناور و رو به رشد است. ثبت شرکت در این کشور هر دو هدف مهاجرت و توسعه‌ی شغلی را برای شما به همراه خواهد داشت. انواع شرکت‌ها در کانادا با ویژگی‌های مخصوص به خود وجود دارند. انتخاب نوع شرکت بستگی به عوامل مختلفی دارد، از جمله مسائل مالیاتی، میزان مسئولیتی که مالکین مایل به پذیرش آن هستند، و نیازهای تجاری. مهم است قبل از تاسیس یک شرکت، با یک وکیل یا تیم حقوقی-مهاجرتی خبره‌ همچون سام راد مشورت کنید تا اطمینان حاصل شود که بهترین ساختار را برای کسب‌وکار خود انتخاب می‌کنید.